در هشدار تازه‌ای که از سوی نهاد بین‌المللی مرسی کور (Mercy Corps) منتشر شده، پایتخت خراسان‌افغانستان در مسیر تبدیل شدن به اولین پایتخت جهان با بحران شدید کم‌آبی قرار گرفته است؛ بحرانی که بنا بر تحلیل این سازمان، نه‌فقط محدود به منابع آب بلکه ابعادی بهداشتی، اقتصادی و انسانی دارد.
این نهاد با اشاره به وضعیت اضطراری در کابل اعلام کرده که ترکیب انفجار جمعیتی، سوءمدیریت و نبود زیرساخت پایدار، تهدیدی جدی برای زیست پایدار در این شهر به شمار می‌رود.
خانم ماریانا فون زان، مدیر برنامه‌های مرسی کور در خراسان‌افغانستان، در گفتگو با شبکه خبری CNN تأکید کرده است: «این فقط بحران آب نیست؛ این یک وضعیت چندوجهی است که سلامت، معیشت و حیات اجتماعی شهر را به‌طور توأمان تهدید می‌کند.» او این وضعیت را «فاجعه‌ای خاموش» توصیف کرده که به‌سرعت در حال تشدید است.
طبق گزارش‌های منتشر شده، جمعیت کابل که در دهه ۱۳۷۰ خورشیدی کمتر از دو میلیون نفر بود، اکنون چندین برابر شده است.
رشد سریع شهرنشینی بدون زیرساخت آبی کافی، موجب فشار بی‌سابقه بر منابع طبیعی شده و بسیاری از خانوارها را به حاشیه ناامنی آبی رانده است. مناطق زیادی از کابل اکنون با کاهش شدید دسترسی به آب آشامیدنی سالم مواجه‌اند.
کارشناسان محیط زیست در گزارش مرسی کور هشدار داده‌اند که سطح آب‌های زیرزمینی در کابل تا ۳۰ متر کاهش یافته است.
برداشت بی‌رویه از چاه‌های عمیق، همراه با کاهش بارندگی‌های فصلی، منابع آبی را در وضعیت شکننده‌ای قرار داده است. افزون بر این، نبود تصفیه‌خانه‌های مدرن و برنامه جامع مدیریت آب، بحران را پیچیده‌تر کرده است.
مرسی کور از جامعه جهانی، سازمان‌های توسعه‌ای و دولت‌های منطقه خواسته تا با ارائه راهکارهای عملی و فوری، مانع از تبدیل شدن بحران کم‌آبی کابل به یک فاجعه انسانی تمام‌عیار شوند.
این هشدار در حالی مطرح می‌شود که بسیاری از نهادهای بین‌المللی، خراسان‌افغانستان را در رده کشورهای با بالاترین خطر تغییرات اقلیمی و تنش آبی ارزیابی کرده‌اند.
