سازمان جهانی مبارزه با شکنجه در گزارشی تازه جزئیات هولناکی از شکنجه‌های سیستماتیک در بازداشتگاه‌های گروه طالبان را منتشر کرده است.
این گزارش که بر اساس شهادت‌های ده‌ها بازداشت‌شده بین سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۴ تهیه شده، از روش‌های وحشیانه‌ای مانند سوزاندن بدن با میله داغ، ضرب و شتم با کابل برق، شوک الکتریکی و غرق مصنوعی پرده برداشته است.
قربانیان که شامل فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، زنان معترض و اقلیت‌های قومی و مذهبی هستند، روایت کرده‌اند که گروه طالبان از شکنجه نه فقط برای گرفتن اعتراف، بلکه برای تنبیه، تحقیر و شکستن روحیه آنان استفاده می‌کند.
یکی از بازداشت‌شدگان که وکیل حقوق بشر بوده، گفته است: «مرا متهم به همکاری با خارجی‌ها کردند و با میله داغ پایم را سوزاندند. آن زخم هنوز هم باقی است.»
بسیاری از زندانیان از حبس‌های انفرادی طولانی‌مدت در سلول‌های تاریک خبر داده‌اند که گاهی تا سه ماه ادامه داشته است.
شکنجه‌های روانی مانند تهدید به اعدام، توهین‌های جنسیتی و مذهبی و فشار برای اعتراف نیز بخشی از برنامه‌های سرکوب گروه طالبان بوده است.
گزارش همچنین به تبعیض سیستماتیک علیه اقلیت‌ها اشاره دارد.
یک زندانی شیعه نقل کرده که ماموران گروه طالبان به او گفته‌اند: «هر بار که تو را شکنجه می‌کنم ثواب می‌برم، چون تو رافضی هستی.» سازمان ملل متحد پیش‌تر نیز در گزارشی اعلام کرده بود که بیش از ۶۰ درصد موارد مستندشده شکنجه به استخبارات گروه طالبان مربوط می‌شود.
این در حالی است که بسیاری از بازداشتگاه‌ها تحت نظارت نهادهای مستقل نیستند و مکان برخی از آن‌ها نیز نامعلوم است.
نهادهای حقوق بشری بارها هشدار داده‌اند که گروه طالبان از زمان تسلط بر افغانستان، شکنجه را به ابزاری برای سرکوب مخالفان تبدیل کرده‌اند. با این حال، مقام‌های گروه طالبان این اتهامات را رد می‌کنند و مدعی هستند که با همه زندانیان طبق قوانین اسلامی رفتار می‌شود.
