ضیاوالله عابد
ما در خراسان‌افغانستان در شرایطی زندگی می‌کنیم که بیشتر مردم این کشور با چالش‌های اقتصادی دست‌و‌پنجه نرم می‌کنند. یکی از مواردی نگران‌کننده‌ای که با آمدن فصل زمستان، مشکلات مردم را روز‌به‌روز افزایش می‌دهد.
خراسان‌افغانستان کشوری‌ست که دارای منابع و ذخایر طبیعی فراوان می‌باشد، به دلیل وضعیت سیاسی جاری در کشور متأسفانه تا اکنون هیچ اقدام جدی برای ایجاد زیرساخت‌ها و کارخانه‌های تولیدی صورت نگرفته است.
این کم‌کاری، خود می‌تواند چالشی جدی در زندگی روزمره مردم باشد.
در تازه‌ترین گزارش که (۲۱ عقرب/آبان) که از سوی سازمان ملل متحد اعلان کرده است، نشان می دهد از ۱۰ خانواده ۹ خانواده مجبور به حذف وعده های غذایی، فروش دارای‌ها و یا قرض گرفتن شده اند.
به گفته این نهاد ۸۸درصد مهاجران برگشته ۸۱ درصد از خانواده که از قبل در کشور حضور داشتند بدهکار هستند.
یکی از اصلی‌ترین نقاط ضعف اقتصادی خراسان‌افغانستان، وابستگی شدید به کشور پاکستان است.
واردات مواد خوراکی از طریق مرزهای تورخم و اسپین‌بولدک صورت می‌گیرد؛ مرزهایی که خراسان‌افغانستان را به جنوب آسیا و به اروپا وصل می‌کنند، اما هرگونه بسته شدن آن‌ها مستقیماً بر قیمت و دسترسی به مواد اولیه تأثیر می‌گذارد.
افزایش قیمت مواد خوراکی در کشور، در کنار فقر گسترده و نبود زیرساخت‌های تولید داخلی، زندگی مردم را به شدت تحت فشار قرار داده است.
وابستگی اقتصادی به کشورهای همسایه، به‌ویژه پاکستان، یکی از عوامل اصلی این بحران است.
تا زمانی‌که یک دولت واقعی اقدام‌های جدی برای خودکفایی اقتصادی، ایجاد کارخانه‌ها و استفاده از منابع داخلی انجام ندهد، این چالش‌ها ادامه خواهد یافت.
