نویسنده: پریسا مبارز

در روزهای تاریک پس از سقوط، هنگامی که زنان خراسان‌افغانستان در دل خانه‌ها زندانی شدند و صدای اعتراض در گلوها خفه گردید، به یاد مردی افتادم که سال‌ها پیش در کوهستان‌های پنجشیر در برابر ظلم ایستادگی کرد.

احمد شاه مسعود، فرمانده‌ای که نه‌تنها در برابر تجاوز نظامی جنگید، که در دلش آرمان یک خراسان‌افغانستان آزاد و انسانی را می‌پروراند.

امروز، راه او الهام‌بخش من و صدها زن معترضی است که بی‌سلاح، اما با اراده‌ای آهنین، برای بازپس‌گیری حقوق انسانی‌مان می‌ایستیم.

مسعود تنها یک فرمانده نظامی نبود. او به دموکراسی باور داشت، به آموزش و به عدالت. او می‌دانست جامعه‌ای که نیمی از پیکر خود — زنان — را نادیده بگیرد، هرگز به رهایی نخواهد رسید.

در یادداشت‌ها و سخنانش بارها از نقش کلیدی زنان سخن گفته بود. به همین دلیل است که امروز، در سالروز شهادتش، ما زنان این سرزمین، او را نه‌تنها به عنوان یک قهرمان ملی، که به عنوان پدرِ معنوی مقاومت مدنی‌مان به یاد می‌آوریم.

جنبش متحد زنان خراسان‌افغانستان برای آزادی، در سخت‌ترین شرایط شکل گرفت؛ همان‌گونه که مقاومت مسعود از دل آوار و آتش برخاست.

ما بی‌سلاح بودیم، اما به آگاهی، همبستگی و شجاعت مجهز شدیم.
با راه‌اندازی بیش از ۴۰۰ برنامه اعتراضی، با آموزش مخفیانه دختران، و با فریادهای رسایمان در کوچه‌های کابل، تخار، بدخشان و امروز در تبعید، نشان داده‌ایم که راه مقاومت مسعود زنده است؛ تنها شکل آن تغییر کرده است.

ما دختران و مادرانی هستیم که در مکتب‌های پنهان، درس آزادی می‌دهیم.

ما زنانی هستیم که به جای تفنگ، کلمات را به خط مقدمه برده‌ایم. ما در عرصه‌ی جهانی فریاد زده‌ایم که افغانستان بدون زن، خراسان‌افغانستان نیست. این همان پیامی است که مسعود نیز در دل داشت. اگر امروز زنده بود، بی‌تردید در کنار ما می‌ایستاد.

ما باور داریم که مسعود، با همه‌ی وابستگی‌اش به کوهستان‌های شمالی، مردی برای تمام خراسان‌افغانستان بود.

همان‌گونه که جنبش ما، صدای همه‌ی زنان خراسان‌افغانستان است، از دشت‌های هلمند تا کوه‌های بدخشان، از آنانی که در وطن مانده‌اند تا آنانی که در تبعید و آوارگی به سر می‌برند.

در سالروز شهادت او، ما عهد می‌بندیم که راه‌اش را ادامه دهیم: راه ایستادگی در برابر ظلم، راه آرزوی عدالت و راه آزادی.

ما به صدای خود باور داریم، همان‌گونه که او به صدای مردم باور داشت.

و تا روزی که آخرین دختر خراسان‌افغانستان آزادانه درس بخواند، کار کند، رأی دهد و زندگی کند، این مبارزه را رها نخواهیم کرد.

یاد و راه احمد شاه مسعود گرامی باد.
زنده باد مقاومت، زنده باد زن، زندگی، آزادی.