بر اساس گزارش روزنامه ۸صبح، در چهار ماه اخیر دستکم ۴۲ تن در ۱۴ استان افغانستان به دلیل فقر، ناامیدی و فشارهای ناشی از حاکمیت گروه طالبان دست به خودکشی زده‌اند.
این آمار شامل زنان، دختران جوان و حتی کودکان می‌شود، اما احتمال می‌رود تعداد واقعی بسیار بیشتر باشد، چرا که بسیاری از موارد به دلیل سانسور و محدودیت‌های اجتماعی هرگز افشا نمی‌شوند.
در این گزارش آمده‌است که در استان خوست، دو کودک اخیراً به زندگی خود پایان داده‌اند.
روش‌های خودکشی شامل خودسوزی، حلق‌آویز کردن، مصرف سم و شلیک گلوله بوده است.
منابع محلی می‌گویند فقر، بیکاری، ازدواج‌های اجباری و محدودیت‌های شدید علیه زنان از عوامل اصلی این روند نگران‌کننده هستند.
منابع در بدخشان و غور تأکید کردند که بسیاری از خودکشی‌ها، به‌ویژه در میان دختران، به عنوان مرگ طبیعی ثبت می‌شود.
یک شهروند بدخشان گفت: «دختران در شرایطی مانند زندانیان زندگی می‌کنند و ازدواج‌های اجباری با گروه طالبان بر رنج آنها افزوده است.»
باواین حال، خراسان‌افغانستان در گزارش شاخص جهانی شادی ۲۰۲۵ به عنوان غمگین‌ترین کشور جهان معرفی شده است.
محدودیت‌های گروه طالبان علیه زنان، از جمله محرومیت از تحصیل و کار، وضعیت روانی جامعه را به شدت تحت تأثیر قرار داده است.
