گزارشگر: محمد هارون خردمند
در سایه تصمیم تازهای که از سوی اداره ترافیک گروه طالبان اتخاذ شده، رانندگان موترهای شخصی در شهر کابل از ادامه فعالیت محروم شدهاند؛ تصمیمی که به باور بسیاریها، بدون در نظر گرفتن پیامدهای اجتماعی و اقتصادی آن اتخاذ شده و اکنون هزارها خانواده را با فقر و بحران معیشتی روبهرو ساخته است.
بر اساس این تصمیم، فقط موترهایی که دارای رنگ مشخص و جواز رسمی تاکسیرانی باشند، مجاز به انتقال مسافران در سطح شهر هستند.
این در حالیست که شمار زیادی از رانندگان که سالهاست با موترهای شخصی خود در جادههای پایتخت فعالیت میکردند، توانایی مالی لازم برای دریافت جواز، تبدیل رنگ موتر یا تعویض وسیله نقلیه خود را ندارند.
بسیاری از این رانندگان یا با وام موتر گرفته اند شخصی و موترهای شخصی دیگران را روزانه در مقابل مزد ناچیز به کرایه گرفته اند، تا بتوانند در نبود فرصتهای کاری دیگر، نیازهای خانوادهشان را تأمین کنند.
اکنون اما با ممنوعیت فعالیت آنها، موتر های شخصی از سوی اداره ترافیک گروه طالبان در شهر کابل، این وسیله معاش به ابزاری بیکاربرد و باری بر دوش زندگیشان مبدل شده است.
نقیب الله(مستعار)، رانندهی ۲۸ ساله، در گفتوگو با خراسان تایمز میگوید:«روزانه ۱۴ ساعت کار میکردم تا نان شب خانه را تهیه کنم، حالا موترم را کنار گذاشتهام، هیچ درآمدی ندارم و نمیدانم چطور باید کرایه خانه، مصرف برق و نفقه فرزندانم را تأمین کنم.»
او در ادامه افزوده است که قبلا در اردو ملی خراسانافغانستان ایفای وظیفه میکردم و با آمدن گروه طالبان بیکار شدم و بعد از یک سال از سقوط نظام، به دست این گروه، کار رانندگی را سامان دادم و حال بار دیگر بیکار شدم.
این راننده همچنان گفته است، که هزینه دریافت جواز رسمی تاکسیرانی، بیمه، رنگآمیزی موتر به رنگ فیروزهای و سفید (که اخیراً به عنوان رنگ جدید تاکسیها اعلام شده)، و سایر مخارج اداری برای بسیاری از رانندگان غیرقابلپرداخت است.
این در حالی است که روزانه هزاران تن از شهروندان کابل برای رفتو آمد به خدمات حملو نقل شهری نیاز دارند. نبود موتر های شخصی یک معضل بزرگ را برای شهروندان شهر کابل به وجود آورده است.
نور الدین باشندهی کوتل خیرخانه شهر کابل در گفتگو با خراسان تایمز میگوید که نبود موترهای شخصی مشکلات بزرگ برای شهروندان کابل ایجاد کرده است.
او می افزاید که ساعتها در منطقهی سرای شمالی شهر کابل منتظر میمانیم و موتر پیدا نمیشود و اگر تعدادی اندکی موترهای مسیر، پیدا میشود از شهروندان دو چند و سه چند کرایه موتر میگیرند.
از سوی هم، حتی برخی رانندگان تاکسیهای رسمی نیز از شرایط جدید ناراضی هستند. تصمیم مقامات گروه طالبان برای تغییر رنگ تاکسیها از زرد به فیروزهای و سفید، هزینه مضاعفی بر دوش آنان گذاشته که آنها نیز توان پرداخت آن را ندارند. شماری از آنان خواستار به تعویق افتادن یا لغو این تصمیم شدهاند.
نازک میر یکی از رانندگان تاکسی به خراسان تایمز میگوید که مقامات گروه طالبان در ترافیک هنگام مراجعه به تغییر رنگ موتر به وزارت ترانسپورت مکتوب میدهد تا بقیه عوارض موتر خود را جور کند.
او همچنان می افزاید که با مراجع به اداره ترافیک، باقی داری موترهای تاکسی را به بر سر رانندگان صفر می سازد که این برای رانندگان هزینه آن کمر شکن است.
این در حالی است که مقامات ترافیک گروه طالبان دلیل این تصمیم را «نظمدهی شهری، بهبود امنیت، کاهش جرایم و زیباسازی پایتخت» اعلام کردهاند.
حسیبالله مختار، رئیس عمومی ترافیک این گروه، گفته است که فعالیت موترهای شخصی در حملونقل عمومی، باعث بینظمی و افزایش جرم شده است.
اما کارشناسان اجتماعی باور دارند که تصمیمگیریهای ناگهانی و بدون حمایت اقتصادی، تنها به گسترش فقر، نارضایتی عمومی و آسیبپذیری بیشتر قشر کمدرآمد منجر خواهد شد.
ممنوعیت فعالیت موترهای شخصی در کابل، اگرچه به زعم خود شان با نیت ساماندهی و مدیریت بهتر حملونقل صورت گرفته، اما در عمل صدها راننده را از کار بیکار کرده و خانوادههایشان را با فقر مواجه ساخته است. آنها اکنون در انتظار پاسخی روشن از سوی مقامات گروه طالبان، برای ادامه کار شان هستند؛ پاسخی که هنوز نیامده است.